Ellá ja Milot leaba ovcci jahkásas mánáguovttos. Sudno ruoktu lea Njurguleagis alla vári vuolde. Njurguleagis leat dievva mánát, muhto dusse Ellá ja Milot liikoba meahcis vánddardit. Muhtun mihcamarija soai gakcuba Váimmosvárrái Alla Bávtti lusa geahccat beaivváza badjáneami. Soai cahkkeheaba dola ja bassigoahtiba márffi, muhto de Alla Bávtti amadáju ovdii idista nissonolmmos guvttiin mánáin. Sii cuojahit rumbbu ja juiget. Nissonolmmos lea Skierri ja mánáguovttos su mánát Rássi ja Gierral. Sii leat boahtán vári badjel Suhpejávrris basuhit geassejorggáldaga. Ellá ja Milot oazzuba diehtit, ahte Alla Bákti ii leatge Alla Bákti muhto Garjjábákti. Ja .Ijahis idja. lea geasssejorggáldat, stuorra bassi Váimmosvári siiddas. Ellá ja Milot beassaba ádjáin Suhpejávrái ja doppe soai oahpaba olu. Ja de láhppoba vel Albbasgorzzi duohkai... ___________________________________________________________________ Ellá og Milot er 9 år. De bor i Njurguleahki, under et stort fjell, hvor det bor mange barn. Det er kun Ellá og Milot som liker å ferdes i naturen av barna. En sankthansaften klatrer de opp på fjellet som kalles for Váimmosvárrái Alla Bákti for å se sola som stiger opp. Når de holder på å steke pølser, så dukker det opp en kvinneansikt med 2 barn foran fjellet. Kvinnen og barna er kommet for å feire sommersolvervet. Sankthansaften er en helligdag i Váimmosvári siida. Ellá og Milot får vite at fjellet ikke kun kalles for Alla Bákti, men også for Garjjábákti. En dag når Ellá og Milot får bli med bestefar for å fiske forsvinner de bak Albbasgorzi ...