Signalet er ein av Vesaas' mest symboltunge romanar. Eit tog står klar til avgang på stasjonen: "Toget står oppsett med kurs for slettene, og slettene lengtar etter toget. Det er eit herleg spel der som ligg ventar og forfell. Slettene bylgjer sakte utover mot himmelranda. Netter og dagar går over som ein straum. Om natta står ein einsleg tistel stiv opp i mørkret. Om dagen ligg dei raude skinene blant rusk og rask. All tid gjer slutt på mennesket. I morgonen, når skodd og dimme velter seg, skulle lokomotivet dynje over den veldige marka. Andelaust ventar alt på toget." Ulike menneske kjem til stasjonen for å leggje ut på reise, men toget kjem seg aldri av garde.]]>